سلام
چند بيت از يکي از شاعران آييني :
مصرع ناقص من کاش که کامل مي شد
شعر در وصف تو از سوي تو نازل مي شد
شعر در شأن تو شرمنده به همراهم نيست
واژه در دست من آنگونه که مي خواهم نيست
من که حيران تو حيران توام مي دانم
نه فقط من که در اين دايره سرگردانم
همه ي عالم و آدم به تو مي انديشد
شک ندارم که خدا هم به تو مي انديشد
کعبه از راز جهان راز خدا آگاه است
راز ايجاز خدا نقطه ي بسم الله است
کعبه افتاده به پايت سر راهت سرمست
«پيرهن چاک و غزل خوان و صراحي در دست»
کعبه وقتي که در آغوش خودش يوسف ديد
خود زليخا شد و خود پيرهن صبر دريد
کعبه بر سينه ي خود نام تو اي مرد نوشت
قلم خواجه ي شيراز کم آورد، نوشت:
«ناگهان پرده برانداخته اي يعني چه
مست از خانه برون تاخته اي يعني چه»
راز خلقت همه پنهان شده در عين علي ست
کهکشان ها نخي از وصله ي نعلين علي ست
روز و شب از تو قضا از تو قدر مي گويد
«ها عليٌ بشرٌ کيفَ بَشر» مي گويد
.
.
.