تفسير الميزان:

بعضى از مفسرين گفته‏اند: منظور از رزق، روزى دادن بندگان به بندگان است، مى‏خواهد بفرمايد: من از بندگانم نه مى‏خواهم كه بندگان را روزى دهند، و نه اينكه به خود من چيزى اطعام كنند.

بعضى ديگر گفته‏اند: مراد از اطعام تقديم طعام به درگاه خدا است، آن طور كه يك برده طعامى را نزد مولايش، و يك خدمتكار طعامى را نزد مخدوم خود مى‏برد، مى‏خواهد بفرمايد: من نمى‏خواهم بندگانم براى من رزقى تحصيل كنند، و نيز از ايشان نمى‏خواهم كه‏ طعامى برايم درست كنند و به من پيشكش كنند تا من با آن رزق ارتزاق كنم، و آن طعام را بخورم.