مسافر

یَا غَایَةَ آمَالِ الْمُحِبِّینَ! أَسْأَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنِی إِلَى قُرْبِکَ.
اى منتهاى مقصود محبان! از تو درخواست مى‏کنم دوستى تو را و دوستى دوستدارانت را و دوست داشتن هر کارى که مرا به مقام قرب تو رساند.*

نه فقط اطاعت از فرامین ولیّ مان، که حبّ –یعنی مقدمه ی اطاعت- هم توفیق می خواهد.
دعا کنیم برای زیادت این حبّ!

*مناجات خمس عشر (مناجات محبین)

1- چند روزی است سایت خبری-تحلیلی "نه دی" افتتاح شده است؛ سر بزنید!

www.9dei.com

2- اولین شماره هفته نامه "نه دی" دیروز بر دکه های روزنامه فروشی قرار گرفت. به شدت توصیه می کنم بخرید و بخوانیدش!

هفته نامه سیاسی، فرهنگی، اجتماعی نه دی
صاحب امتیاز: دفتر جریان شناسی تاریخ معاصر
مدیرمسئول: حمید رسایی
سردبیر: علیرضا معاف
شورای سردبیری: حمید رسایی، حسن عباسی، وحید یامین پور، احسان جهاندیده، میثم نیلی، وحید جلیلی، قاسم روان بخش، احسان محمدحسنی، علیرضا معاف
آدرس سایت: www.9day.ir

3- خاطره ام را از نه دی 88 می نویسم برای ثبت در تاریخ وبلاگم!
چهارشنبه کلاس نداشتم و خانه بودم. قبل از ظهر بود که دوستم (مسئول بسیج دانشگاهمان) پیامک زد که: "بیا دانشگاه." ظاهراً خبر رسیده بود سبزها می خواهند از فرصت نبود دانشجویان ارزشی در دانشگاه استفاده کرده و اغتشاش کنند. از میان دانشگاه های بزرگ پایتخت، امیرکبیر، تهران و شریف به دلیل نزدیکی به محل راهپیمایی مناسب نبود. بنابراین دانشگاه ما، یعنی علم و صنعت را برای رسیدن به اهدافشان انتخاب کرده بودند.
نزدیک ظهر بود که رسیدم دانشگاهمان. عده ای از دانشجویان بسیجی –چفیه به دوش- در محوطه جلوی دانشگاه و جلوی در بسیج دانشجویی قدم می زدند؛ یعنی که: "فکر اغتشاش به سرتان نزند، ما همین حوالی هستیم!"
تا عصر مدام بین رفتن و نرفتن به راهپیمایی مردد بودیم. از طرفی می خواستیم به سیل خروشان مردم بپیوندیم و از سوی دیگر نگران بودیم در نبود ما اتفاقی رخ دهد. چندتایی از بچه ها خودشان را به ته دیگ(!) راهپیمایی رساندند، اما اکثراً در سنگر دانشگاه ماندیم.
به گمانم حسرت خوردن کیک و ساندیس حکومتی تا آخر عمر همراهمان بماند!