مسافر

روزهای آرام –به تعریف من- روزهایی ست که آخر شب نیم ساعت وقت و فکر آزاد برایم مانده باشد، تا با خودم و دفتر خاطراتم تنها باشم.

و داشتن چنین روزهایی تا حدی تابع شرایط است، اما قسمت بیشترش تابع همت خودم.

تعریف روزهای خیلی آرام، می شود روزهایی که آخر شب بتوانم با خودم و خدا و دفتر محاسبه نفس تنها باشم. کم پیش آمده از این روزها متاسفانه. خدا زیادش کند!