مسافر

سال گذشته با مادرم به صورت انفرادی (یعنی بدون کاروان) در پیاده روی اربعین شرکت کردیم. پیشنهادهایم براساس تجربه پارسال است. مخاطب این پیشنهادها بیشتر خانم ها هستند و بیشترتر (!) خانم هایی که بدون محرمشان سفر می کنند. از این جهت که اولا توان جسمی خانم ها معمولا کمتر است و نمی توانند بار زیادی به دوش بکشند و ثانیا شاید حساسیت هایی داشته باشند که آقایان ندارند!

در جواب «چی ببریم؟» یک قانون کلی هست: «هیچی نبرید!» با کوله سنگین نمی شود پیاده روی کرد و مجبور می شوید یا از خیر پیاده روی بگذرید یا از خیر وسایلتان!

این قانون کلی چند استثنا دارد؛ وسایلی که ارزش دارد سنگینی شان را تحمل کنید و همراهتان ببرید.

1- قرآن و مفاتیح و مهر و تسبیح. در راه می توانید از مفاتیح گوشی همراهتان استفاده کنید، اما برای رفتن به حرم باید گوشی تان را تحویل بدهید و در آن شلوغی روزهای اربعین، مفاتیح توی حرم پیدا نمی شود. اگر مفاتیح سبک ندارید، صفحاتی که احتمال می دهید به کارتان بیاید (مثل زیارت جامعه کبیره و زیارت اربعین) کپی بگیرید و با خودتان ببرید.

2- لیوان. اگر دوست نداشتید چای غلیظ عراقی در لیوان های شیشه ای بنوشید، لیوانتان را به خدام موکب ها بدهید و بگویید «چای ایرانی» :)

3- قاشق. بعضی موکب ها غذا را بدون قاشق می دهند.

4- یک جفت جوراب اضافی. بیشتر از یک جفت اضافی لازمتان نمی شود، بین راه می توانید در موکب ها جورابتان را بشویید و از کوله تان آویزان کنید تا خشک شود.

5- لباس گرم. بهتر است لباس اصلیتان خنک باشد، چون روزها گرم است و موقع پیاده روی گرم تر هم می شود. اما شب ها و صبح های زود سرد است. به جای یک کاپشن خیلی گرم، دو-سه تا لباس گرم بردارید، چون از صبح زود تا ظهر هوا به تدریج گرم می شود.

6- دمپایی. دو تا کاربرد دارد؛ یکی اینکه اگر بین راه پایتان تاول زد یا باد کرد و نتوانستید کفشتان را پایتان کنید، از دمپایی استفاده می کنید و دیگر اینکه برای استفاده از حمام های بین راه به کار می آید.

7- پوشیه یا چفیه یا شال. بین راه گرد و خاک زیاد است و اگر با چیزی جلوی صورتتان را نپوشانید اذیتتان می کند.

8- مایع دستشویی یا صابون. در سرویس بهداشتی بعضی از موکب ها صابون نیست. مایع دستشویی را در یک ظرف خیلی کوچک (مثلا ظرف شامپوی یک بار مصرف) بریزید و در کیف دستی تان بگذارید.

9- مسواک و خمیردندان. خمیردندان کوچک یا نصفه بردارید.

10- قرص سرماخوردگی و ضد تهوع و ضد اسهال. در راه موکب هایی هست که به زوار قرص می دهند (هم عراقی و هم ایرانی)، اما ممکن است پیدا کردن این موکب ها سخت باشد.

11- هدیه های کوچک برای خدام. این یکی پیشنهاد است؛ می توانید هدیه های کوچک برای خدام یا بچه های عراقی ببرید، مثلا سنجاق سینه هایی که رویشان نوشته خدام الحسین. خوشحال می شوند!

چی برنداریم؟

پتو و ملحفه و کیسه خواب. در موکب ها به اندازه کافی پتو هست. ملحفه را هم بی خیال! به سنگینی اش نمی ارزد!

چند دست لباس اضافی. فوق فوقش یک دست لباس اضافی بردارید. در موکب ها می توانید لباس هایتان را بشویید.

خوراکی. بین راه وفور نعمت است. اگر خیلی بدغذا هستید نهایتا یک مشت آجیل یا میوه خشک بردارید.

و یک پیشنهاد برای کسانی که اولین بار است به پیاده روی می روند و یک لیست طویل از وسایل مورد نیاز تهیه کرده اند! بعد از اینکه کوله تان را بستید و پیش از آنکه عازم شوید، یک ساعت در خانه کوله تان را روی دوشتان بیندازید. بعد از یک ساعت درمورد بردن خیلی چیزها صرف نظر می کنید :)

چند پیشنهاد کلی

کفشی بپوشید که با آن خیلی راحت هستید. کفش نویتان را در پیاده روی افتتاح نکنید!

اگر آفتاب ظهر شدید بود، می توانید چند ساعت در ظهر بخوابید و به جایش صبح قبل از اذان پیاده روی را شروع کنید.

قبل از غروب آفتاب در یک موکب مستقر شوید، بعد از نماز پیدا کردن موکب سخت می شود.

احتمال اینکه با سیم کارت خودتان نتوانید با ایران تماس بگیرید زیاد است. از مرز سیم کارت عراقی بخرید. پیش از سفر به خانواده بگویید که ممکن است سیم کارت عراقی پیدا نکنید تا اگر چند روز از شما بی خبر ماندند نگران نشوند.

 اگر شما هم پیشنهادی دارید استقبال می کنیم!

التماس دعا