ارسال شده توسط م.رضوی در 89/12/28
«امروز شما به اوضاع دنیا نگاه کنید، همان چیزى که در روایاتِ مربوط به ظهور ولى عصر (ارواحنا فداه) وجود دارد، امروز در دنیا حاکم است؛ پر شدن دنیا از ظلم و جور. امروز دنیا از ظلم و جور پر است. در روایت و ادعیهى گوناگون و زیارات مختلف مربوط به ولىعصر (ارواحنا فداه) دارد که «یملأ اللَّه به الأرض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا»؛ همچنانیکه یک روزى همهى عالم از ظلم و جور پر بوده است -در روزگارانى ظلم و جور، وضع حاکم بر بشر بوده است- همانطور خداى متعال در زمان او عدل و داد را وضع حاکم بر بشریت قرار خواهد داد.»*
این روزها هر طرف که سر می چرخانیم، ظلم است. دردِ دیدن کشتار برادرانمان را تنها یک امید است که آرام می کند؛ اینکه روزی –انشاءالله نه چندان دور- هر طرف رو کنیم، قسط باشد...
* بیانات مقام معظم رهبری در نیمه شعبان (25/7/1387)
ارسال شده توسط م.رضوی در 89/7/19
بعضی زخم ها آنقدر عمیقند، و بعضی دردها آنقدر عظیم، که حتی فریاد زدن هم تسکینشان نمی دهد...
اینجا را ببینید...
روضه ی ظهر عاشورا را شاید بتوان تاب آورد، اما شام...
دیدن تصاویر کودکان خونین غزه را هم که بشود تحمل کرد، این فیلم...
اجرک الله یا صاحب الزمان!
به مادرتان قسم، که جز امیدِ «یملأ اللَّه به الأرض قسطا و عدلا» آراممان نمی کند...
«امروز شما به اوضاع دنیا نگاه کنید، همان چیزى که در روایاتِ مربوط به ظهور ولى عصر (ارواحنا فداه) وجود دارد، امروز در دنیا حاکم است؛ پر شدن دنیا از ظلم و جور. امروز دنیا از ظلم و جور پر است. در روایت و ادعیهى گوناگون و زیارات مختلف مربوط به ولىعصر (ارواحنا فداه) دارد که «یملأ اللَّه به الأرض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا»؛ همچنانیکه یک روزى همهى عالم از ظلم و جور پر بوده است - در روزگارانى ظلم و جور، وضع حاکم بر بشر بوده است - همانطور خداى متعال در زمان او عدل و داد را وضع حاکم بر بشریت قرار خواهد داد.»*
* بیانات مقام معظم رهبری در نیمه شعبان (25/7/1387)
پ.ن. دوبار خواستم فیلم را ببینم، بیشتر از چند ثانیه نتوانستم...
ارسال شده توسط م.رضوی در 89/5/26
و آن‌گاه که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن‌گاه که در میان شما پیامبرانی قرار داد و شما را حاکم و صاحب اختیار خود کرد و به شما چیزهایی داد که به هیچ‌کس از جهانیان نداده است.
ای قوم من! به سرزمین مقدسی که خدا برای شما مقرر داشته وارد شوید و به عقب بازنگردید که زیان‌کار می‌گردید.
گفتند: ای موسی! همانا در آنجا قومی زورمند و ستمگرند و تا آنها از آنجا بیرون نروند ما هرگز داخل آن نمی‌شویم؛ اگر از آنجا بیرون روند ما وارد خواهیم شد.
دو نفر از مردانی که از خدا می‌ترسیدند و خدایشان به آنها نعمت {عقل و ایمان} داده بود، گفتند: از آن دروازه بر آنها وارد شوید، که اگر از آنجا وارد شدید، قطعاً پیروز خواهید بود، و بر خدا توکل کنید اگر ایمان دارید.
{بنی اسرائیل} گفتند: ای موسی! تا وقتی که آنها در آن {سرزمین} هستند ما هرگز پای در آن ننهیم، پس تو و پروردگارت بروید و بجنگید که ما همین‌جا نشسته‌ایم.
{موسی} گفت: پروردگارا! من جز اختیار خود و برادر خویش را ندارم؛ پس میان ما و این قوم نافرمان جدایی افکن.
{خدا} فرمود: این سرزمین {مقدس} تا چهل سال بر آنها ممنوع شد. آنها در این سرزمین سرگردان خواهند ماند؛ پس تو بر این قوم نافرمان اندوه مخور.*
می‌دانی، بنی اسرائیل نه اینکه نخواهند وارد سرزمین مقدس شوند، نه، فقط حوصله‌ی جهاد نداشتند.
و نه اینکه منتظر آزاد شدن سرزمین مقدس نباشند، نه، فقط به انتظار، "نشسته" بودند. نشسته بودند تا موسی و خدایش بروند و بجنگند و آنها هم راحت! بروند در سرزمین مقدس زندگی کنند...
و نتیجه‌ی این نافرمانی چهل سال سرگردانی بود.
داستان تلخی است... اما تلخ‌تر، قصه‌ی خودِ ماست.
که 1171 سال است به انتظار "نشسته"ایم...
و 1171 سال است که در سرزمینِ غیبت، سرگردانیم...
* آیات 20-26 سوره مبارکه مائده، ترجمه استاد بهرام‌پور
